Добры дзень, паважаныя госці! Мы запрашаем вас ў беларускую хатку.
Амаль усе прылады былі драўляныя. На сцяне звычайна вісела паліца з посудам.
Шмат работы было ў хаце для гаспадыні.У ступе таўкліся крупы (грэчка, проса). У маслабойцы збівалася масла. У начоўках яна мыла бялізну, а потым на рэчцы адбівала яго пранікам. Высушыўшы, прасавала яго прасам, напоўненным вугалькамі, або спецыяльнымі качалкамі.
Ежа гатавалася ў чыгунку або на патэльні ў печы, а вечарамі – на прыпечку на трыножцы.
Восенню апрацоўваўся лён. Вось адна з прылад – ільночасалка.
Доўгімі зімовымі вечарамі гаспадыня прала на верацяно або самапрадкай ніткі, потым ставіла кросны і ткала ручнікі, посцілкі, палавікі. Ад кроснаў у нас засталася толькі адна дэталь – бёрды.
Хата асвятлялася лямпай, або газоўкай. А калі трэба было выйсці ў хлеў ці на двор, выкарыстоўвалі вось такія ліхтары.
Бліжэй да ночы клаліся спаць на драўляны ложак, побач стаяла люлька, у якой спала дзіця.
Стол звычайна стаяў у чырвоным куце, дзе вісела ікона.Спачатку хрысціліся, потым садзіліся за стол на драўляныя лавы. Першым на пачэснае месца сядаў бацька. Ён і пачынаў харчаванне, за ім – астатнія члены сям’і па старшынству.
Рэчы размяшчаліся ў куфары, гэта была своеасаблівая шафа.
Гэта рэчы больш позняга перыяду. Этажэрка, на якой выстаўляліся дробныя ўпрыгожванні і, галоўнае, кнігі – і “буфет” – шафа для посуду, дакументаў і іншых рэчаў.
Хату ўпрыгожвалі вышыванкамі: сурвэткамі, рушнікамі, посцілкамі, на падлозе засцілаліся палавікі.
Творым цуды сваімі рукамі
